Vaststellen doel, onderwerp en doelgroep
De eerste stap in de ontwikkeling van een richtlijn is inventariseren voor welk onderwerp er een richtlijn moet komen. Of welke richtlijn of gedeelte van de richtlijn moet worden herzien.
Na de bepaling van het onderwerp van nieuwe richtlijnen wordt het onderwerp afgebakend. Er wordt bepaald waar de richtlijn wel en niet over gaat. Dit hangt ook samen met het bereik van de richtlijn; is de richtlijn huisartsgeneeskundig, medisch-specialistisch of bedoeld voor multidisciplinair en/of [transmuraal = Letterlijk betekent transmuraal “door de muren heen”. Het gaat dus om zorg die zich niet tot één medisch specialist beperkt.] gebruik?
Ook wordt er aangegeven welke andere aandoeningen ([co- en multimorbiditeit = Multimorbiditeit betekent dat iemand meerdere chronische aandoeningen heeft, die elkaar onderling beïnvloeden. Deze aandoeningen hoeven niet met elkaar gerelateerd te zijn. Bij co-morbiditeit zijn deze aandoeningen wel aan elkaar gerelateerd.]) worden meegenomen, en welke niet. De doelstelling van de richtlijn wordt beschreven. Ook de verschillende doelgroepen worden benoemd. Doelgroepen zijn bijvoorbeeld: zorgaanbieders, zorggebruikers, en zorgfinanciers. Per uitgangsvraag moet worden vastgesteld welke patiëntenorganisatie betrokken is.
De knelpunteninventarisatie bestaat uit een brede analyse van knelpunten en behoeften onder professionals, patiënten en stakeholders. Deze analyse is schriftelijk of via een [invitational conference = Bijeenkomst voor genodigden aan de start van een richtlijn.]. Op grond van deze analyse wordt besloten of:
- er een valide knelpunt is;
- er ongewenste praktijkvariatie is;
- de richtlijn en aanbevelingen nog geldig zijn;
- de richtlijn niet meer geldig is en/of de aanbeveling moet worden geüpdatet;
- de richtlijn kan worden samengevoegd met een andere richtlijn(module);
- de richtlijn verouderd is en kan vervallen;
- de richtlijn nieuw ontwikkeld moet worden.
Vaststellen doel, onderwerp en doelgroep bij MSZ
Het doel, onderwerp en de doelgroep van de richtlijn wordt vastgesteld in samenwerking tussen de wetenschappelijke vereniging en de patiëntenvertegenwoordiger. Dit wordt vastgelegd in de subsidieaanvraag van de richtlijn bij de [SKMS = SKMS is de afkorting van Stichting Kwaliteitsgelden Medisch Specialisten. De SKMS bestaat sinds 2007 en beheert de structurele financiering van het kwaliteitsbeleid.]. Richtlijnen die ontwikkeld worden bij de medisch specialistische zorg zijn altijd bedoeld voor gebruik in de huisartsenpraktijk.
De knelpunteninventarisatie bestaat uit een brede analyse van knelpunten en behoeften onder professionals, patiënten en stakeholders. Deze analyse is schriftelijk of via een invitational conference. Op grond van deze analyse wordt besloten of:
- de richtlijn en aanbevelingen nog geldig zijn;
- de richtlijn (of gedeelte ervan) niet meer geldig is en een aanbeveling moet worden geüpdatet;
- de richtlijn (of gedeelte ervan) kan worden samengevoegd met een andere richtlijn(module);
- de richtlijn (of gedeelte ervan) is verouderd en kan vervallen;
- de richtlijn nieuw moet worden ontwikkeld.
Aandachtspunten voor de patiëntenvertegenwoordiger
Het is belangrijk dat het onderwerp en het doel van de richtlijn aansluit bij de behoefte van jouw achterban. Dit is mogelijk door middel van een achterbanraadpleging of door signalen die de patiëntenorganisatie op een andere manier ontvangt. Ga na of de ervaringen en knelpunten in de zorg, zoals de achterban die ervaart, zijn meegenomen in de aanvraag en/of afbakening.
Door regelmatig onderzoek te doen naar knelpunten die door patiënten worden beleefd heb je inzicht in de wensen voor een nieuwe richtlijn(herziening).