Leidraden zijn, anders dan richtlijnen, iets meer gebaseerd op consensus, oftewel op de wensen en voorkeuren van patiënten en de expert opinie, dan op bewijs uit de literatuur.

Bij de ontwikkeling van een module wordt uitgegaan van een uitgangsvraag. Het uitgangspunt is dat bij elke module, medisch inhoudelijk of organisatorisch van aard, een systematisch literatuuronderzoek wordt uitgevoerd. In het geval dat voor een uitgangsvraag de verwachting is dat er weinig tot geen literatuur wordt gevonden kan minimaal een (overkoepelende) oriënterende [literatuursearch = Het proces dat de methodoloog volgt om alle relevante wetenschappelijke artikelen te vinden over een bepaald onderwerp of een uitgangsvraag.] worden uitgevoerd en beschreven.

In sommige gevallen kan gekozen worden om geen literatuursearch te verrichten. Geldige redenen kunnen zijn:

• Er is een recente valide [systematische review = Een overzicht waarin bewijs uit wetenschappelijke artikelen op een systematische manier gezocht, beoordeeld en samengevoegd wordt volgens van tevoren vastgestelde criteria.] beschikbaar.
• Er is een recente valide richtlijn beschikbaar die geschikt zijn voor adaptatie.
• Het onderwerp is niet of nauwelijks onderzoekbaar, bijvoorbeeld als er geen onderzoeksopzet denkbaar is waarmee de uitgangsvraag zou kunnen worden beantwoord. Of als onderzoek in de praktijk niet uitvoerbaar is, bijvoorbeeld door de hoge kosten.

Daarnaast zijn er uitgangsvragen die niet met wetenschappelijke literatuur beantwoord kunnen worden of waar vrijwel geen wetenschappelijk bewijs voor is. Om deze uitgangsvragen te beantwoorden kan kennis op andere manieren worden verzameld en samengevat. Bijvoorbeeld door een samengestelde groep experts systematisch te bevragen via vragenlijsten of focusgroepen. Werkwijzen en resultaten van deze manier van kennis verzamelen worden samengevat in de leidraad. Leidraden zijn hierdoor zoals gezegd meer gebaseerd consensus, oftewel op de wensen en voorkeuren van patiënten en de expert opinie.